نخستین طعمه ی فریب

 

نفرینی دانه ای کوچک

 

به غربت سیاره ای غریب 

 

آدم

 

گرم تکثیر خویش

 

خیره به دیوار های ناشناس

 

تا که بزرگ شد از دهان او

 

شیطان

 

پیش از آن که بشکفد گل گندم

 

قانع نمی شود به گل های باغ خود

 

پشت در های بی بهشت

 

زاده ی بعد از فریب

 

انسان

 

 

 

محمد شریفی